De 11 meest gestelde vragen over erfdelen met je (schoon)familie

Beantwoord door Mark

We zijn een ‘extended family’ met gedeelde waarden ten aanzien van duurzaamheid, verduurzaming en zelfvoorzienendheid op de terreinen van energie, voedsel, zorg, inkomens en mobiliteit. Daarbij is ons uitgangspunt: samen delen, samen zorgen! Aan de basis van het samen-leven samen-delen liggen sterke familierelaties, gemeenschappelijke waarden, verantwoordelijkheidsgevoel, goede arbeidsethos en een gezonde dosis libertarisch gedachtengoed. Op deze pagina met (meer theoretische) achtergrond informatie gaan we dieper in op de principes van ons wooncollectief, pijlers die de basis vormen van een harmonieuze wijze van leven met elkaar. 

Beantwoord door Thamar

Ieder die nu woont, deelneemt, hoort bij - of hoe je het ook noemt - bij Kijkje bij de Buuren, doet dat vrijwilliger. Inmiddels jaren geleden, toen ik nog kind was, werd er voor het eerst gesproken over met elkaar wonen. Gewoon eens aan de keukentafel met een boterham met kaas en een glas melk. Toen de plannen uiteindelijk realiteit werden, trokken met met 9 mensen naar Berkenwoude. Inmiddels zijn we met 13: er is een zwager bijgekomen (vrijwillig, echt) en drie kleinkinderen. Inmiddels kiest ook mijn volwassen geworden broer Timon om hier te blijven wonen. Het is en blijft je eigen keuze en in de afweging om hier te komen of blijven wonen wordt zorgvuldig en weloverwogen gemaakt.

Beantwoord door Maria

Wat is jouw definitie van vrije tijd? Als je dat associeert met sporten bij de gym, in de kroeg bier drinken en televisie kijken op de bank is ons antwoord nee. Vrije tijd is vrij te besteden tijd die niet op gaat aan werken of school en volgens wikipedia ook aan zorg en huishoudelijke werk. De invulling en beleving van vrije tijd is voor iedereen anders en voor ons valt 80% van het huishoudelijke werk wat in en rond het huis moet gebeuren wél onder vrije tijd. We hebben eigenljk van ons wonen en leven onze hobby gemaakt, of andersom: van onze hobby ons leven en wonen gemaakt. Als je het zo bekijkt besteden we heel veel meer uur per week dan de meeste Nederlanders aan vrije tijd met al het klussen, bouwen, programmeren, DIY, moestuinieren, snoeien, de dierenverzorging, conserveren, bakken, koken, naaien, haken, breien, etc. Vrije tijd is blije tijd en dat zo opgesomd hebbende, kan ik niet anders dan concluderen dat ik een heel blij mens ben met al mijn vrije tijd.

Beantwoord door Mark

Momenteel wonen we met 13 personen (waarvan vier kinderen) op 20.000m2. Dat is qua 'bevolkingsdichtheid' precies 10x minder dan een willekeurige grote stad in Nederland. Als de vraag gesteld wordt door iemand uit Alaska, zullen we de vraag bevestigen. Maar eigenlijk hebben wij te doen met een gemiddelde (rand)stedelijke inwoner van Nederland: die zitten pas echt op elkaars lip. Verder staan de deuren altijd open, en worden er tal van ruimtes met elkaar gedeeld. Maar dat gaat zeker niet ten koste van ieders persoonlijke privacy, en al helemaal niet van het woongenot!

Beantwoord door Maria

We kunnen deze vraag ook terugstellen, maar liever stellen we de vraag anders: ben je elkaar ooit zat?

Nooit zat? Dat zullen we niet ontkennen. Ooit zat? Dat willen we nooit bevestigen. Zoals elk gezinsleven, gaat ook dit leven gepaard met een zucht en een steun over een niet-opgeruimde hamer, afval dat niet goed is gescheiden, muziek die te hard staat en onenigheid over wat vanavond wordt gegeten. Daar valt goed mee te leven.

Beantwoord door Harm

In de jaren dat we hier wonen zijn er geen noemenswaardige conflicten geweest. Natuurlijk zijn er wel eens onenigheidjes geweest. Wanneer iedereen het druk heeft op zijn werk en wanneer er (te) veel buiten gedaan moet worden, is - net als bij normale mensen - het lontje wat korter. De onenigheidjes zijn ook snel weer vergeven en vergeten en de focus kunnen we goed verleggen op het "samen-leven en samen-delen" principe.  

Beantwoord door Harm

Het hebben van gedeelde waarden en normen en een visie op het kerngezin, arbeidsethos, de natuur, de samenleving en omgang met elkaar, maakt het maken van afspraken een stuk gemakkelijker. Voor veel zaken geldt dat een afspraak maken, een regel opstellen, niet nodig is. Waar dat wel nodig is, wordt dat in alle openheid besproken. Tijdens de tweemaandelijkse huishoudelijke vergaderingen worden afspraken gemaakt en waar nodig op individueel niveau afgestemd. Algemene regels is dat - loop je tegen 'kleine' zaken aan - bewaar ze voor het overleg. In veel gevallen hebben we gemerkt dat die kleine irritaties er in de loop van de tijd niet zo toe doen. Doen ze dat wel, dan zijn ze het waard besproken te worden.

Beantwoord door Maria

We hebben geen baas, geen leider. Wel een initiatiefnemer, onze vader en opa Mark. We spreken liever van eigenaarschap: ontfermen over en verantwoordelijkheid nemen over dat waar je goed in bent en je je in wil, kan en gaat ontwikkelen. Zo heeft Levi de ballen verstand niet van moestuinieren en laat hij dat geheel over aan Harm zoals Maria alles rondom het warmtenet en de omgekeerde osmose-installatie overlaat aan Mark. Beslissingen worden met elkaar genomen, keuzes unaniem gemaakt en respect, gelijkwaardigheid en eigenschaarschap staan daarbij dus hoog in het vaandel. We dragen zorg voor elkaar en met elkaar, ieder op z'n eigen manier met z'n eigen talenten, vaardigheden en karakter met 100% inzet.

Beantwoord door Harm

Met elkaar, dus ook ik als schoonzoon, hebben we bewust voor dit leven en wonen gekozen. Het zou gek zijn als ik nooit gek werd van mijn schoonmoeder (zoals dat net zo goed geldt voor mijn partner, kind en zus), maar gelukkig is dat een zeldzaam fenomeen. We hebben duidelijke afspraken met elkaar gemaakt over bijvoorbeeld het gebruik van privévertrekken en gezamenlijke ruimtes en hoe we elkaar de ruimte geven om binnen het privé (zoals de opvoeding en leefruimtes) te keuzes te maken die we willen maken en daar vindt geen bemoeienis plaats. Deze duidelijke afspraken helpen in het samen optrekken op dit erf. Bovenal geldt dat het samenwonen, zowel met de kleine kinderen als de generatie boven ons, een aanvulling is op mijn leven. Een verrijking.  

Beantwoord door Mark

Het korte antwoord is: nee, dat is niet geregeld. Want ook als je het wel regelt: de praktijk zal anders lopen. Met regeltjes en statuten hou je iemand niet aan boord, en zal het nooit een pasklaar antwoord leveren. Als er iemand, of een heel gezin, uitstapt, heeft dat zeker gevolgen. De gezamenlijke inkomsten dalen, kennis en inzet zal worden gemist. En, afhankelijk van de reden waarom iemand niet meer zou willen, kan het ook een spoor van verdriet trekken. Als er in de loop van de tijd toch mensen uit de groep stappen, zullen we ons oriënteren of, hoe, en door wie de beschikbare ruimte kan worden ingevuld. De afgelopen jaren hebben veel mensen belangstelling getoond, en zelfs 'gesolliciteerd' naar een plek in de woongroep. Maar voor nu is het een hele hypothetische vraag. In de afgelopen 7 jaar is de vraag nog nooit opgepopt.

Beantwoord door Levi

Zoals het hele jaar: met elkaar. Met zoveel levends, zowel flora als fauna, waar we verantwoordelijk voor zijn en zorg voor dragen, is het niet mogelijk dat even een week niet te doen. Met 13 mensen verdeeld over meerdere huishoudens is het gelukkig ook niet ingewikkeld om vakanties af te stemmen en niet tegelijk te plannen. We hebben nu het wilde plan een week te gaan hiken volgend jaar, daar moeten we serieus een goed plan voor bedenken. Eerder zijn we vanuit een weekje Limburg nog een dagdeel heen en weer gereden, vanuit IJsland gaat dat toch wat lastiger.