Een zakmes voor jonge kinderen? Ja, ze kunnen zich snijden. Maar ook van de trap vallen (en die gebruiken ze ook elke dag). Ja, er is wel eens bloed. Maar zonder zakmes ook. Dus waarom geen zakmes? Wij kunnen geen goede reden vinden om de kinderen niet 'op te voeden' met een zakmes. Uit divers onderzoek komt naar voren dat we onze kinderen als westerse ouders te beschermend en te veilig opvoeden. Ja, dat voorkomt misschien een enkel ongelukje, maar we ontnemen ze de kans om zelf risico's in te leren schatten en (veilig) te nemen. Bovendien weten we inmiddels dat kinderen die de vrijheid te krijgen om te spelen, te ontdekken, te gaan, hutten te bouwen en te bouwen meer zelfvertrouwen hebben en minder angstig zijn. Eeuwenlang zijn kinderen opgegroeid met vuur, gereedschap, jagen en wilde dieren. Let them go met hun zakmes.
De zakmesopvoeding begint zodra ze hier een zakmes krijgen met de 4e verjaardag. Bij gereedschap horen ook regels: gebruik (aanvankelijk) onder toezicht, van je af snijden, na gebruik dichtklappen en op de juiste plek opruimen. Gaat dat altijd goed? Nee. Zoals je kind ook niet altijd z'n jas opruimt, schoenen in de kast zet en de handdoek na het douchen opruimt. Zoals dat gaat met de rest van opvoeden geldt ook hier: voorleven, voordoen, samendoen, loslaten.
Laat ze maar knutselen, kunstelen, bouwen, creëren en proberen. Vanzelf wordt er vaker geholpen met groentes snijden voor het koken, hamers en spijkers worden erbij gehaald om een meubel te maken en op den duur moet het mes geslepen worden. Vaardigheden die elk mens eerder in z'n leven zou moeten opdoen dan wanneer ze op kamers gaan als ze jongvolwassene zijn.
Wij hebben leestips voor de ouders die het spannend vinden om hun kind een zakmes op pad te sturen. Ten eerste het boek jagen, verzamelen en opvoeden. De titel spreekt voor zich. Ten tweede opvoeders en huttenbouwers.