Take nothing but pictures leave nothing but footprints
Dat wat allemansrecht is
Allemansrecht is volgens wikipedia het gewoonterecht om particuliere grond te betreden om van de vrije natuur te genieten. Veel Nederlanders koppelen dit expliciet aan ergens in de middle of nowhere je tent opzetten en overnachten (let wel, dit geldt voor 24 uur anders wordt het kamperen en dat wordt je geacht op een camping te doen.). Het betekent bijvoorbeeld ook de vrijheid om de wandelen, fietsen, zwemmen, varen en te wildplukken (zolang het niet van beschermde soorten is). In Zweden staat heel duidelijk met borden in de diverse nationale parken en natuurreservaten wat wel en niet is toegestaan. Zo is vissen vaak niet toegestaan, maar wel als je een visvergunning koopt. Je tent opzetten mag in sommige nationale parken wel op de daarvoor bestemde tentplekken. Voor natuurreservaten zijn de regels verschillend. Het belangrijkste is dat je geen sporen achterlaat, dus geen afval en geen schade.
Dat een geschikte plek nog niet zo makkelijk is
Dit verhaal gaat misschien niet op voor een klein koepeltentje. Wij gingen met 2 tipitenten met een diameter van 4,5 meter per stuk. Bovendien wil je een relatief vlakke ondergrond waar je je haringen nog wel in de grond geslagen krijgt. We zijn geregeld plekken tegen gekomen waar de ondergrond te hard was, niet vlak genoeg was of niet groot genoeg was.
Dat goede spullen goud waard zijn
Investeren in je basale levensbehoeften rust, slaap, voedsel, drinken, beschutting en warmte is zinnig. Je kunt op niets anders terugvallen dan je tent met daarin je slaapmat, je waterfilter en het voedsel wat je bij je hebt dat je klaarmaakt boven je vuurtje. Kamperen, en misschien wildkamperen nog wel meer, gaat echt over overleven en over leven en dat is juist de charme ervan. Teruggeworpen op dat wat ertoe dat én dan met elkaar, de mensen die je leven betekenis geven.
Dat je je poepje en je plasje opruimt
We hebben ons verwonderd over de schoonheid van de Zweedse natuur maar misschien nog wel meer over de properheid rondom de wildkampeerplekken. Waar je in Nederland na een dag park of strand je nergens meer kunt stappen zonder in het afval te trappen, vind je in Zweden niets terug. De eerste avond moesten we dan ook concluderen dat of je uitwerpselen moest begraven en bedekken met natuurlijk restmateriaal en het wc-papier in de afvalzak mee wordt genomen of verbrandt op het vuur. Op aangewezen wildkampeerplekken vind je over het algemeen composttoiletten. Wist je dat er zelfs een volledig boek aan is gewijd?
Dat de kinderen de tijd van hun leven hebben
Spelen met niets. Dat kunnen ze hier - gelukkig - sowieso al goed. De fantasie viert hoogtij, de wilde verhalen vliegen je om de oren en voor je het weet zit je in een vikingschip op reis naar een onbewoond eiland om daar kokosnoten te plukken en vuur te maken om daar een zelfgeschoten hert boven te roosteren. We houden ervan. Kinderen malen nou eenmaal niet om een schone badkamer, een mooie stoel en een nieuw schilderij aan de muur.
Dat het hard werken is
Tja, woorden zeggen meer dan daden en de titel doet recht aan het feit dat elke dag je complete kamp opbreken en afbreken ook wel gewoon hard werken is. Het betekent namelijk ook je pannen en voedsel verslepen, zorgen voor gekloofd hout, je vuur warm krijgen om je eten op te maken, je afwaswater warm krijgen om je afwas te doen. De normale dagelijkse dingen kosten je opeens je dag.
Dat het zo leuk is
Gewoon, dat het zo leuk is. Al die plekken, het avontuur, de wijdse natuur, helemaal niets.
Dat de tekentang onmisbaar is
Stiekem 8x wat je moet weten over wildkamperen, maar deze mag niet ontbreken. Zweden is een heus tekenwalhalla. Tijdens het lopen pluk je ze nog wandelend van je af, maar ook na elke wandeling of tijdens de wandeling kan je al een tekencheck uitvoeren. Ondanks onze alertheid hierop liepen we met z'n achten zo'n 80 teken op in ruim 2 weken. Geen grap dus. Na afloop hebben we allemaal uit voorzorg een preventieve kortdurende antibioticakuur genomen.
