Winterpostelein doet zijn naam recht aan. Het is een echt winterse superfood boordevol vitamine C die weinig eisen aan zich stelt zowel in de zaaiperiode als in de oogsttijd. Een fijne bijkomstigheid is naast dat het een volledig eetbaar plantje is, het een mooie (en dus eetbare) groenbemester die strenge vorst verdraagt. Winterpostelein laat zich gemakkelijk zowel rauw als bewerkt verwerken in gerechten en een van onze favorieten is dan ook de pesto bij een gebrek aan verse rucola en basilicum in de winter.
Voor niets komt de zon op, maar de teelt van winterpostelein is reuze-eenvoudig. De zaaitijd is ruim en te omschrijven als 'ruim voor de winter', dus denk aan maart tot uiterlijk oktober. Wij zaaien het liefst breedwerpig, dat wil zeggen: we strooien het zaad gelijkmatig over het bed uit en bedekken het met een miniscuul (en dan bedoel ik echt maximaal 1 millimeter). Hoe eerder je in het seizoen zaait, hoe eerder je zal oogsten maar houdt rekening met 4 tot 8 weken na het zaaien afhankelijk van de temperatuur. Hoe warmer, hoe sneller. Wij telen op veengrond en eigenlijk vraagt de winterpostelein verder geen verzorging anders dan harder groeiend onkruid dan de postelein wat wegtrekken.
Als je aan wisselteelt doet, wat aan te raden is, is het raadzaam de winterpostelein niet in het zaad te laten schieten, omdat je anders het jaar erop niet alleen in dat bed maar ook in de rest van je moestuin veel winterpostelein zal hebben staan. Enfin, oogsten kan de hele (herfst tot) winter door. Verwerkt de groene oogst zo spoedig mogelijk.
Je zult ons inmiddels kennen, maar voor alles geldt: ongeveer, en: varieer naar smaak.
Was, droog en snijd de postelein fijn, rasp de kaas, pers de knoflook, rooster de noten kort in een droge koekenpan en pureer in de keukenmachine samen met de olijfolie en peter en zout tot een groene, frisse pesto. Smeer op je stokbrood, voeg toe in je pasta of bestrijk je pizza. Nog een laatste bourgondisch advies: wees niet te zuinig!