Technisch gezien is bloedluis geen luis, maar een mijt. Bloedluis wordt ook wel rode (vogel)mijt genoemd. Maar deze mijt ben je liever kwijt dan rijk. Bloedluizen parasiteren bij hun gastheer, of vaker gastvrouw in het kippenhok, en nemen bloed af door hun beten. Met het bloed van kippen kunnen zij zich voortplanten en het omzetten naar nieuwe eitjes. Bloedluizen planten zich razendsnel voort en kunnen wel negen maanden zonder eten, dus in geval van besmetting is een grondige aanpak noodzakelijk. Bloedluizen - en zeker omdat ze zich nogal snel vermenigvuldigen - bezorgen kippen overlast jeuk en als gevolg van het bloedzuigen verzwakken kippen wat kan leiden tot hun dood.
Bloedluizen verstoppen zich overdag. In de nacht vallen ze aan, maar wie overdag goed kijkt ziet kleine vaak al door het bloed roodgekleurde mijtjes van nog geen halve milimeter. Je bent er op tijd bij als je de beestjes eerder opmerkt dan dat je gedragsverandering bij de kippen opmerkt. In een later stadium is bloedluis merkbaar door onrustig gedrag, een verminderde weerstand, een blekere kip en weerstand om het nachthok in te gaan of om op stok te gaan. Nogmaals, dit wil je voor zijn. Houd dus niet alleen je kippen maar ook hun (t)huis goed in de gaten.
Bloedluizen geconstateerd, maar wat dan?
Stap 1: een grondige schoonmaak van het hok. Met grondig bedoelen we echt grondig, dus ook de wanden met de hoge druk afspuiten en de kieren en naden goed schoonmaken. Wij maken géén gebruik van chloor of ontsmettingsmiddel.
Stap 2: inzet van roofmijten. We bestellen deze natuurlijke vijand in een kokertje en plaatsen vervolgens diverse kokertjes in het kippenhok op de plekken waar de bloedluis zich verschanst (naden, hoeken, kieren). De roofmijten worden geleverd met handleiding: appeltje, (m)eitje!
Je kunt deze stappen overigens ook preventief inzetten! Blijf voortdurend scherp op bloedluis, maar zeker met zomerse temperaturen wordt hier bloedluis gesignaleerd.