In deze blog delen we onze kindvriendelijke rondreis door Zuid-Zweden met een totaal van zo'n 3000 kilometer (en dat is inclusief heen- en terugreis) door Skåne län, Blekinge län, Kronobergs län, Jönköpings län, Västra Götalands län en Hallands län. Door de minimale kilometers voor wat toch wel een rondreis door Zuid-Zweden te noemen is, is er meer dan voldoende tijd over voor leuke activiteiten overdag. We nemen je mee op onze reis in deze blog en tevens fotoverslag.

We beginnen onze reis in nationaal park Stenshuvud, een heuvel die uitsteekt en vanuit de wijde omgeving te zien is en herbergt een grote diversiteit aan flora en Fauna. Het park bestaat uit zandige heidevelden, natte weilanden, rotsachtige kustgebieden, prachtige zandstranden en moeras. We kwamen in de avond rond 21.00 uur aan en hebben gebruk gemaakt van de enige tentplek in het park. Vanwege de late aankomst en het feit dat de tentplek al best vol was, hebben we ervoor gekozen om met elkaar in 1 tent te slapen. De volgende ochtend hebben we afgebroken, je mag je tent niet laten staan. Wij liepen op onze eerste echte vakantiedag de Hällevikslingan(4.2km) en de Kortelslingan (3.2km) en sloten af met het opzetten van ons kamp op de tentplek in het park, een maaltijd en vuur. Wat feitjes over de tentplaats: niet zo ver van de auto vandaan, geen (stromend) water, afvalbakken en composttoilet aanwezig. Het park is zeker de moeite waard, voor de tentplek hoef je het niet specifiek te doen - behalve dat je geen reistijd hebt naar het park toe én een lekkere schaduwrijke tentplek hebt.

Na een dag Stenshuvud trekken we na opbreken en het ontbijt een stuk verder omhoog. Op weg van Skåne län naar Blekinge län. Onderweg stappen we uit bij het natuurreservaat Drakamöllan voor een prachtige wandeling. We maken een behoorlijke warme wandeling (6km) door heide-achtig gebied en trekken dan door naar de Forsaker Waterfall. Een wandeling (3km) hele Zweedse waterval, liefelijk en vriendelijk maar wel mooi. Onderweg lunchen we en spelen de kinderen nog even in het water. Tenslotte rijden we door en zoeken we een kampeerplek uit rondom het meer Råslangen, waar de jongens nog wat vissen en we ondertussen ons kamp weer opzetten. Overigens een prachtig meer voor de kano en rondom het meer zijn meerdere mogelijkheden om te overnachten.

De volgende dag zit er niets anders op dan een camping te boeken, het chemisch toilet wat is gebruikt moet geleegd. We weten weer precies waarom we geen camping hebben geboekt, wat een mensenmassa. Dan weegt het wijdse, verlaten Zweden toch heel veel zwaarder dan die warme douche. We maken die dag een kanotocht over het meer Halen. Willen we gelijk van de gelegenheid gebruik maken om kanoën in Zweden op je bucketlist te zitten. Wat is dat prachtig! We hebben genoten van een meer dan machtige kanotocht over de Zweedse meren en een tussenstop op een verlaten eilandje. We sluiten de dag af met een echt vuur en braden onze eigen geslachte kip die we uit Nederland hebben meegebracht (prioriteiten hé) en maken boven het vuur warme chocolamelk met een toef met-de-hand-geklopte slagroom.

We trokken weer verder, ditmaal van Blekinge län weer in Skåne län. Door het Brotorpet naturreservat maakten we een mooie wandeling en pakten opnieuw een stuk van de Skåneleden Trail, waarmee definitief onze interesse is aangewakkerd om delen van deze trail te gaan hiken (zonder kinderen of later). Langs deze trail liggen namelijk toffe lägerplatsen waar je vaak een vuurplek, shelter, afvalbak en als het meezit een composttoilet vindt. De overnachtingsplek was fenomenaal, de zonsondergang bij het meer. Verder is goed te vermelden dat je per locatie een visvergunning voor een dag kan kopen via iFiske, zo ook bij dit meer waardoor de heren ongegeneerd hebben kunnen vissen.

Hoe fijn Immeln ook vertoeven was, we zijn verder gereden naar het nationaal park Åsnen en liepen daar de Lodjursslingan en de Skogsslingan. Åsnen bestaat voor een groot deel uit water dus is vast ook leuk per kano en heeft ook nog veel andere parkings met leuke wandelingen. Tijdens het wandelen kwamen we een kleine tentplaats tegen in het nationale park, heel tof aan het water. Vanwege het feit dat tent opzetten pas toegestaan is vanaf 18.00 uur, trokken we nog even door. Het viel ons op dat een aantal kanoërs al zeer geïnteresseerd rondkeken en plekken reserveerden. Toen we halverwege de middag nog eens gingen kijken, was er geen tentplek meer over. We reden door naar Sams Camp, een kleine charmant gelegen wildkampeerplek (waar je dus enige kronen moest betalen) aan het meer Skeppshultasjön. De naam camping is het niet waard, dus wildcamping moet volstaan.

Na een nachtje Sams Camp besloten we voor de rust nog een nacht te blijven. Ons kamp kon blijven staan en overdag zijn we de hort op gegaan. We maakten een wandeling door natuurreservaat Ramsåshuvud en sloegen de teken van ons af, want teken zijn oververtegenwoordigd in Zweden. We eindigen met een lunch aan het meer en wat pootjebaden. En - omdat we geen elanden hadden gespot   en die kans ook nihil achtten met de hoeveelheid geluid die ons omringde met 4 kleine kinderen - zijn we naar een elandenpark in de buurt gegaan. Superburgerlijk en toeristisch elanden gevoerd met berkenbladeren en een handwasje sokken en onderbroeken. Zoals elke avond eindigen we met vuur, een heerlijke maaltijd en warme choco.

Na de tweede nacht Sams Camp trokken we door nationaal park Store Mosse. We wisten al, al kijk je maar naar de google maps van Zweden, dit spectaculair zou kunnen worden. Het overtrof onze verwachtingen, wat een bijzonder landschap. We parkeerden bij Parking Lövö en liepen eerst de Lövö runt (3.4km), checkten direct onze mogelijke tentplek, en liepen daarna de Blådöpet runt (5.2km). Hoewel het soms een moeras wordt genoemd, is de correcte term van dit land eerder venig drasland. Een indrukwekkend landschap met bijzondere flora en fauna. Tenslotte hebben we ons kamp opgezet op de tentplek in het nationaal park, overigens zijn er meerdere in het park, en besloten de dag erna nog even de blijven in Store Mosse. De volgende dag vervolgden we onze wandeling vanaf de parking Östra Rockne en bezochten daarna één van de meest geweldige bezoekerscentrums (in het Zweeds naturum) die we ooit hebben gezien. Schatkamers vol informatie, gepassioneerde medewerkers, een heus dierenknuffelhok en houten puzzels en het beste van alles was dat je je schoenen binnen uit moest en je wollen sloffen in je eigen maat kon kiezen uit een wand vol gekleurde slofjes. Zoals bij bowling, alleen dan met wollen slofjes. Na deze dag reden we naar onze volgende tentplaats bij natuurreservaat Fegens.

Na twee dagen Store Mosse en inmiddels op de helft van de vakantie, was het tijd voor Fegens en rust. We vonden een heerlijk afgelegen tentplaats aan het meer en besloten een dagje niet teveel te doen. Vlotje bouwen, rondje lopen, boekje lezen, popcorn maken en zwemmen. Voor alle rust en omdat de plek zo goed beviel, zijn we twee dagen blijven staan. Overigens was deze wildkampeerplek een stukje verder van de weg af, dus we hebben alsnog behoorlijk wat loopjes gemaakt.

We zijn inmiddels over de helft van de vakantie en besluiten langs de westkust van Zweden een stukje terug te zakken naar beneden. We bezoeken de eerste dag natuurreservaat Utteros en Digesgårds, twee prachtige reservaten aan de kust gelegen. Eigenlijk geldt voor dit gebied dat alles wat niet bebouwd is, een natuurreservaat is. Veel vogels, mooie bloemen, rotsachtige kusten. Dat maakt het zoeken van een tentplaats lastig en omdat we niet te lang willen zoeken, reserveren we voor één nacht de kleinste familiecamping die we kunnen vinden aan de kust en nemen direct een warme douche. Het begint ook te regenen, hard en lang. De vooruitzichten zijn niet zo best en de volgende ochtend gaan we naar het Tropicarium in Björkäng, hoewel het - tegen alle voorspellingen in - alweer droog is. Het is een relatief klein, maar wel met een grote diversiteit, overdekte binnendierentuin met reptielen en andere tropische dieren. Het is droog en we zakken verder af voor een wandeling in natuurreservaat Haverdal (wat echt de moeite waard is) en eind van de dag zijn we terug voor een tentplek in Skåne län,

We zetten eind van onze dag de tent op aan de westkust. We hebben drie mogelijke plekken uitgezocht. De eerste plek is te klein, op de tweede staat een hond die onophoudelijk blaft en de derde is perfect: groot, de parking best dichtbij, aan het water. We genieten van de fraaie zonsondergang en besluiten de dag erna het natuurreservaat Hovs Hallar te bezoeken. Het is prachtig weer en het natuurreservaat is meer dan prachtig! Uniek in zijn soort voor Zuid-Zweden en zelfs de kinderen mopperen niet met een wandeling in ongeveer 30 graden vanwege het natuurschoon. We slapen een tweede nacht aan de kust en maken een storm mee die we nog niet eerder hebben meegemaakt in de tipitent. Kunnen we dat ook weer van onze bucketlijst afvinken. We volgende ochtend trekken we door richting Åsljunga, waar we voornemens zijn langs te gaan bij Michiel en Jolanda.

We vertrekken na een aantal dagen westkust weer in binnenland in. Onderweg naar Åsljunga maken we een wandeling in Åstarpe mosse, waar we - hoewel het droog is - niet zonder droge broek, schoenen en sokken vandaan komen. Hoge grassen en varens hangen heel prachtig heuphoog over het pad. Nog net op tijd kunnen we een adder ontwijken. Na deze verfrissende wandeling lopen we speciaal voor de kinderen de Trollrundan. Als er iets hilarisch is en mocht je er in de buurt zijn, dan is het wel dit grappige 1,5kilometer lange pad vol met grappige, bijzondere, authentieke kusntwerkjes met trollen, elfjes, heksen en kabouters. We eindigen de dag in Åsljunga bij Michiel en Jolanda en eten tomatensoep mee. Zij emigreerden dit jaar vanuit Nederland naar Zweden en we mochten hun prachtige terrein - waar een hele hoop werk in het verschiet ligt - alvast bekijken. We zijn zelfs een beetje jaloers. Tot diep in de nacht hebben we buiten rond het vuurtje gezeten.

We nemen afscheid van Åsljunga en zakken een stukje verder af en stoppen bij nationaal park Söderåsen. We lopen de Hjortsprångsrundan (7.7km): een prachtig pad door de vallei langs een stroom en daarna bovenlangs het 'ravijn' terug. De kinderen lopen lekker mee ondanks de forse hoogteverschillen en het rotsachtige pad. Onderweg vinden we de tentplek in het nationaal park en besluiten na afloop hier de tent op te zetten. Een heerlijke plek met voldoende ruimte, wat shelters, composttoiletten en hout wat je zelf nog moet kloven. De volgende dag parkeren we bij Röstånga om vanaf daar door Söderåsen te wandelen, leuk maar niet spectaculair én het regende. We eindigen bij een fantastische tentplaats een stukje lager rond Dalby.

De laatste dag. We doen het vijfde en tevens laatste nationaal park van het Zuiden van Zweden aan: Dalby. Met een wandeling van 2.3 kilometer ben je door het gehele bos heen. Voorheen een eikenbos, nu veel beuken en dood hoofd. Hier hoef je geen ruimte voor in te lassen in je vakantie-agenda, het is lekker wandelen maar je mist er ook niets aan. Het is lekker weer en we gaan in de nacht rijden. We blijven op dezelfde tentplek en ruimen onze auto's in, de tent wordt schoongemaakt en opgeruimd en met enkel nog wat matjes en slaapzakken ruimen we een shelter in. Wie in Zweden gaat wildkamperen, moet toch zeker in een shelter hebben geslapen. Onze overweging was voornamelijk uit praktisch oogpunt: een tent opbreken om 3 uur in de nacht is niet zo prettig. De vakantie is voorbij!