• Van karkas naar een kas van glas in het gras

't was(dom) van de kas

We kochten het huis van de buren inclusief een vervallen terrein. We droomden al langere tijd van een groene oase met daar een kas van glas, dus dit was onze uitgelezen ka(n)s. We gingen aan de slag! Van karkas naar een kas met glas in een oase van groen gras. Lees hier het wasdom van onze kas: de groei, de ontwikkeling, het proces.

Oktober '21: de oude schuur alias toekomstige kas

De oude schuur stond daar een beetje oud te wezen. Eerder werd deze gebruikt als werkruimte en voor opslag. Wij hebben de schuur het eerste jaar na aankoop van het perceel van de buren gebruikt als houthok XL en de kalkoenen vonden het zowel in de schuur als bovenop het dak heerlijk vertoeven.

November '21: van schuur naar karkas

Toch was deze schuur geen lang leven (meer) beschoren. Met de juiste vergunningen in handen gingen we over tot project 'sloop de schuur', een typische mannenklus. Het hout vervoeren naar nieuwe houthokken op het erf kostte meer tijd en moeite dan het afbreken van de schuur. Dat was binnen no-time gedaan.

December '22: werken in de plas als voorbereiding op de kas

Nu de schuur met de grond gelijk is gemaakt, is de grond nog niet gelijk geschikt voor de kas. We doen een weekje tegelwippen, als we hier subsidie voor hadden aagevraagd waren we rijk geweest. Dikke, grote tegels hebben we er steen voor steen uit gewipt. Loodzwaar, maar het dubbel en dwars waard.

Januari '22: de kas moet waterpas

Voor de fundering van de kas hebben we gekozen voor een hardhouten fundering. Vader en schoonzoon werkten saamhorig in de gure eerste maand van het jaar door weer en wind aan een hardhouten frame. Zo werd hardhout harthout.

Februari '22: de kas in het gras

Het ging eigenlijk zo: kas 1, kas 2, hopsakee. Toen overviel ons storm Eunice en die waaide zo (het frame van) de eerste kas omver het gras in. Gewapend in laarzen en dikke jassen met daaronder gloeiende coronalijven gingen we de storm te lijf en verzwaarden we met hardhouten palen dat wat er nog stond zodat het bleef staan. Het was voldoende. De weken erna zijn we bezig geweest met schade herstellen aan de nieuwe kas. Achteraf kunnen we erom lachen en prijzen we ons gelukkig dat er nog geen glas in zat. (En voor de lezer die zich zorgen maakt: de kas staat nu echt vaster dan vast aan het harthouten frame.)

Maart '22: een kas met glas

Gestaag werkten we verder na de tegenslag, want storm Eunice was not zo nice. Toen alle botsen en deuken eruit waren gehamerd, was het tijd voor glas. Glas in de kas. Joepie!

April '22: gewas in de kas

De laatste hand wordt gelegd aan de kas. De kas is af. Bewatering aangesloten, paadje erin en eindelijk doen waar die voor is bedoeld: het eerste groen erin. Wij zijn blij.

Mei '22: in onze sas met de kas

We zijn in onze sas met de kas. Wat is het fijn geworden. We dromen altijd grootser dan we direct kunnen realiseren, maar dat geeft niet. De kas is in gebruik genomen, er groeit en we gaan leren. Heel veel leren over het reilen en zeilen van een kasleven.

Zomer '22: het gaat ras in de kas

Eindelijk is de droom werkelijkheid geworden, hoewel, verwacht geen goud. Of beter gezegd: groen. Want een kas is zo makkelijk nog niet. Anders dan buiten is het veel meer zoeken naar temperatuur, luchtvochtigheid en de bewateren. Toch hebben we voor een eerste jaar een heerlijke oogst tomaten, paprika, basilicum (die eens een keer niet werd opgegeten door slakken) en komkommer. Minder succesvol was de aubergine en meloen.

De gezichten achter Kijkje bij de Buuren